İSTANBUL'UN MENDİLİ

Solmuþ, kararmýþ Ýstanbul’un mendili.
Hep aðlýyor yorgunluðu.
Uçuþur olmuþ geceleri martýlar.
Ne desin bu çýðlýða Ýstanbul’un mendili.

Boðaza baktým yeniden.
Bir hýrçýn gider olmuþ vapurlarý.
Vapurlarda bulamadým oynaþan çocuklarý.
Sessizliði býçak açmýyor aðýzlardan
Ýstanbul dün ölmüþ gibi.

Çamur, sis yoðrulmuþ yüreðine.
Saklanmýþ sýrtýna kamburlarý.
Ýstanbul aðlýyor.
Sýksan hep aðlayacak
Ýstanbul’un mendili.

Adalara baktým.Sinmiþler göremedim.
Zambaklar yok kondularýn dibinde.
Kara bir köpek uzanmýþ kaldýrýmlarýn birine
Isýracak gibi Ýstanbul’u
Ne cumbalý evler,ne tahta pancurlu pencereler.
Ne de parke yollar.
Ne bir selam kalmýþ gelip geçende.

Bitmeyen koþturmaca.
Beton dikme yarýþýnda Ýstanbul.
Piknik yaptýðýmýz yerler bile
Sevimsiz kule.

Bayramlar da gitmiþ Ýstanbul’dan
Susmuþ bekçilerin düdükleri.
Çeþme baþýnda bekleþen kýzlar
Yanlarýndan voltalayan gençler
Hiç gelmemiþler bu þehre.

Ýstanbul’dan gidemeyen bir mendili kalmýþ.
Politikacýlarýn aðzýnda
Ýstanbul’un kirli mendili

...Orhan Semiz...

Sosyal Medyada Paylaşın: