BİTEN GÖNÜL ROMANI!..

Bir zamanlar uykusuz gecelerin kahrýný;
Baþbaþa iki yürek beraber çekiyorduk….
Uykuda rüyalara dalarken onca yürek;
Biz gönül bahçesine çiçekler ekiyorduk…

Muhabbet kuþlarýydýk sevgiydi sözlerimiz;
Birbirini görmese nemliydi gözlerimiz;
Alev alev olsa da yakmazdý közlerimiz;
Baktýðýmýz fallarda yanyana çýkýyorduk….

Sonra koptu fýrtýna yakar gibi baktýn ya;
Geçen onca günleri bir sözünle yaktýn ya;
Þu biçare gönlüme þimþek olup çaktýnya;
Hayalinle baþbaþa gözlerden akýyorduk….

Yýktýðýn hayallerin peþinden ardýn sýra;
Gözlerinde yaþ olsun dizilsin sýra sýra;
Düþmaným olmadan git selam ver ara sýra;
Sensizliðin sesiyle dünyayý yýkýyorduk…

Demek sende sevdanýn bu kadarmýþ ederi;
Rabbim sana vermesin gönlümdeki kederi;
Ben sana sevdim diyen akýllanmaz serseri;
Dilimde binbir sitem sevdandan býkýyorduk….

Bitirdiðin son sayfa yalnýzlýk hikayesi;
Yýllar sonra duyulur neden diyen o sesi;
Kimsesiz yalnýzlýðýn nasýl olur kimsesi;
Lanet olsun diyerek sözümden çýkýyorduk…

Ali ALTINLI – 20/04/2009
Saat: 01:25

Sosyal Medyada Paylaşın: