ANLADIM..

Gözyasým akarken söylemiþtim,sevmez olaydým keþke diye.
Nerden bilebilirdim ki,gözlerimin görüp gönlümün sevebileceðini.
Seni tanýyýnca anladým.
Her defasýnda seni düþünürken,sana için için yandýðýmý,
Sevme yanarsýn dediðim de,inatlasýrcasýna..
Kavga ederek,kalbim sana kapýlarýný actýðýný..
Haberim olmadan.içine girdiðini,sana sahiplendiðini
Üstelik hani sen gelmiyorsun ya,cabucak özlediðini
Seni göremeyince anladým.
Ferhat gönül,ne eylersin sen þimdi.
Düþtüðüm bu ateslerde kor gibi yakma beni ne olur.
Gitmesin sakýn,cok uzaðýma..
Dayanamam ki yokluðuna duymadan sesini,göremeden yüzünü.
Hayali bittiðinde ,nasýl mahsunlasýyor gözlerim,
Oyuncaðý elinden alýnmýs bir bebek misaline dönüyorum hemen.
Meðerse seni ne cok sevdiðimi
Senin yokluðunda anladým.


Ýsmail ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: