Bir Göz Hİkâyesi

Gözlerindir beni ateþe atan/ Gözlerin ki beni yakan bir fettan...
Ý.K

Þüphesiz, her gözün bir hikâyesi var.
Ama beni, senin gözlerin ýrgalar.

Göz, sevginin ve dostluðun giriþ kapýsý, güzelliklerin gözesi.

Göz, Züleyha’yý Yusuf’a köle eden, Mýsýr’ýn seçkin kadýnlarýný þaþkýnlýða sürükleyen; fitnenin kucaðýna atan uzuv.

Göz ki, Kays’ý Leyla’ya Mecnun eden fettan.
Benim Leyla’m da sensin inan.

Bu baðlamda göz var, gülümser ; ýþýk saçar, göz var fitne saçar. Ki “fitne katilden beterdir.”

Ayrýca, göz var, denizler kadar derin, göz var Hacer-i esved kadar siyah.

Her bakýþýna, bin ah çekilir bazý gözlerin ki senin gözlerin de onlardan.

Söylediðim gibi bir hikâyesi var bütün gözlerin.

Ama, benim meftunu olduðum, tiryakisi olduðum; dinlemeye doyamadýðým hikâye senin gözlerin.

Ne Zülayha’nýn ne Leyla’nýn gözü gözümde.

Gözlerin ki bir bakýþýyla, göz göz oldu yüreðimde yaralar .
Gözlerin ki beni sana râm eyler, seni bana yâr.

Gözlerini kýskanýrlar ahular.
Sana son sözüm o ki gözlerinde gözüm var...

Ankara 06.07.2002


Sosyal Medyada Paylaşın: