Yüreğimde İstanbul

Özlüyorum, tenimde meltemini özlüyorum.
Nabýzlarýnda vuruyor nabýzlarým.
Ah! Ýstanbul diyorum,
Yayan yapýldak yollara düþüyorum.
Gitme Ýstanbul, benden uzaklara gitme!

Gamzelerin yaðýyor düþlerime.
Avuçlarým kanýyor.
Gözlerim dalýyor.
Aylardan þubat, tam zemheride.
Gir kalbime Ýstanbul, gir de üþüme.

Güvercin kanadýnda,
Martý çýðlýðýnda,
Narin bir gül yapraðýnda,
Özlemin büyüyor biteviye.
Gel efkârhaneme bana gülümse.

Yüreðimde sen varken,
Daðýlsýn kaygýlarým.
Ben de bir "ensar" gibi sende kalayým.
Ört güzelliklerini Ýstanbul, ört üstüme.

Dinlerken, mest olayým Itri’nin bestesini.
Sana meftun tüm yüreklerin sesini.
Seni yaþayýp bahtiyar öleyim.
Gir düþlerime Ýstanbul, tut ellerimi.
Yürek yarama merhem diye seni sarayým.
Beni býrakma Ýstanbul, ebediyyen sende kalayým.
2007


Sosyal Medyada Paylaşın:

zakir Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Büyük Burun Meselesi Kız Kulesi İle Çay/ İki Emsalsiz Peri Sigara On Kasım/Ata'ya Veda Günü Kahveli Günaydın Dede Korkut Güzelleri Eski Evler Çayımın Dumanı Buğusu Sensin Kahve ve Gül-2 Çay Divanı