EY SEVGİLİ

Ey Sevgili
Varlýðýnla onsekiz bin âleme can verdin
Senin geliþin dünyayý taçlandýrdý
Sen olmasaydýn eðer
Yaþar mýydý? Bu kâinat
Olmadýðýn bir yerde, ne yapsýn bu arz
Sen geldin dünya nurlandý
Karanlýklar bir bir kapandý

Ey Sevgili
Sen ki;
Bu âleme bir peygambersin,
Sen ki;
Bu âleme bir merhametsin
Sen ki;
Bu âleme bir öndersin
Sen ki;
Bu âleme Muhammed-i Mustafa’sýn
Gönüllerimize sefasýn
Dertlerimize dermansýn

Ey Sevgili
Bir sevda iklimine geldin
Tüm yürekleri kendine hayran ettin
Her zenginliðin anahtarý sende iken
Sen Allah(c.c) dedin.
Onsekiz bin âleme secdeye geldi.

Ey Sevgili
Harama hiç göz koymadýn
Dünyaya gönül baðlamadýn
Ýsteseydin eðer Allah’tan
Sana tüm zenginlikleri baðýþlardý
Ama sen istemedin
Ýnsana þirin görünüp, hayýrdan edeni
Elinin tersiyle devirdin dünya menfaatini

Ey Sevgili
Tüm canlar, asýrlardýr cananýný bekler
Uðruna can vermeye hazýr
Senin ümmetinden her nefer
Seni görenler ne kadar mesut
Seni göremeyen göz ne kadar bedbaht
O gül kokuna tüm kâinat hasret
Pervane aþýk kapýnda yanar.

Ey Sevgili
Seni dünyanýn her yerinde özlemek
Asýrlar geçse de seni ta içimizde hissetmek
Ümmetinin baþýnda hep önder görmek
Geceleri rüyalarýmýza girmeni dilemek
Ne güzel bir duygu, ne güzel bir saadet

18.04.2009
Mehmet ÖZTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: