MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Zannetme Ki Nedensizdir Öykülerimiz
Necdet ARSLAN

Zannetme Ki Nedensizdir Öykülerimiz


Ay ýþýðý solgunken
Büyüyen Ýki sevinç, ilk heyecan
Ne kadar da umutluydu
Söylesem olmazdý

Ama en iþveli endamýna koþarak gelen
Ve gölgelerini toplayan bendim...

Kent alýþýk mýydý böylesi bir varsýllýða
Ya da akýp giden sonsuzluða
’Dur! ’ der miydi?
Bilemiyorum.

Bir baþka baharýn güneþi vurmuþtu güne
Iþýl ýþýldý gözlerimiz
Seni büyütmek yengimdi
Sýnýrsýz dokunuþlarla özlemlerden

Bir masalsý evrenin
Yaramaz çocuklarý gibi gizlice
Sevinin var oluþunu kutsadýk
Nice gezginlere inat
Ve öylesine...

O gün sessizce bulvarlarýnda dolaþmýþtým
Olgunlardan,soylulardan,yüreklicesine...
Nice ürpertiler doluyordu...

Bir bakýþ
Tutuþan eller
Düðümlenen zamanda can buluyordu...

Söylersen
En iþveli ve mahrem endamýna
Koþar yine gelirim
Yeniden...

Kente yaðmurlar boþalýyorken,
Ýçimdeki bulvarlar kavruluyordu
Bir bakýþa hasretken
Sabýrsýzca ve sessizce
Kaçýyordum...

Yakýnlar hesapsýzca kitapsýzca içimdeyken
Uzaklar çok uzaklardaydý
Yetiþemem sanýyordum...
Aldanýyordum....

Gün batarken
Küçülen iki sevinç, tükenen iki heyecan
Ne kadar çaresizdi
Aðlamasam olmazdý...

Necdet Arslan

Sosyal Medyada Paylaşın:


Necdet ARSLAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Eskisi Gibi Yine...... Gündönümü Kapımızda BESBELLİ... Karantina Sesleri HÜZÜNLÜ DİZELER Nabız Gibi DÜŞSEL VEDA........... ...// D Ö N Ü Ş Ü M... Öyküsel TELOS