ANLATMAK DEĞİL NİYETİM

Ýçimde binlerce resim, deðiþiyor her birinde sesim
Sana ulaþmaksa emelim, yetiþmiyor nefesim.
Susuz kaldým, ey can, yetiþ imdadýma
Sensiz her rüzgâr bu canda kopan fýrtýna.

Ne zaman senden yana bir harf duysam
Kemirir düþlerimi, korkudan bir dua
Kapýlýp nehrin akýþýna, ona uysam
Çarpýyorum her defasýnda dört duvar betona.

Yaðmurlara hasretken edilen yaðmur dualarýnda
Gönüllerde çöl, gözlerinden düþer gül
Senden uzak geçen bunca yýlýn sonunda
Dönüyorum eli boþ yurduma.

Mektuplarýný bir zarfýn içinde asmýþtým duvara
El deðmedi, tozlandý, rutubet tuttu sonunda
Yüreðimde bir volkan, düþtü yangýn bora
Okumaktan acizim, can, yetiþ imdadýma.

Yollarým patikaya çýktý, saçlarýmda siyahlarýn adý
Kar düþmüþe çýktý
Yaldýzlý yalanlarýn sonu hüsrana çýktý
Bahçemde beslediðim gülün adý dikene çýktý.

Baharýn adýný duydum, payýma hazan
Yýllardýr boþa kaynamýþ aþkýnla dolmayan kazan
Kabuk baðladýðýnda yaram, kanayan gece
Gündüzü mum yakýp da arayan çýktý.

Silindi hafýzýmda bütün kelimeler, dil lal oldu
Þen evimde sesler yitti, þarkýlara hal oldu
Yokluðun göðsümde yandý hâr oldu
Avare yüreðim, þaþkýn, talan oldu.

Anlatmak deðil niyetim, yokluðunun acýsýný
Çeken bilir, giden dönmez, kalan çeker sancýsýný.
Yola düþen kervan bulur mu hancýsýný
Avare yüreðim, þaþkýn, viran oldu.

Boþa geçmiþ seneler diyemem amma, velakin
Rüzgârýn önünde yaprak, savrulur rotasýz
Çalýndým yýllarca notasýz sazýn telinde
Dönüyor eli boþ yurduma.

Sensiz her rüzgâr bu canda kopan fýrtýna.
Çarpýyorum her defasýnda dört duvar betona.
Bahçemde beslediðim gülün adý dikene çýktý.
Gündüzü mum yakýp da arayan çýktý.

Okumaktan acizim, can, yetiþ imdadýma.

M.S. 2009
kahramanmaraþ

Sosyal Medyada Paylaşın: