Tekin deðil gördüðün sabah Her karesi dehþet olan fotoðraflardan Âni bir ölüm düþüyor ellerine Rüyâsýnda okuldan kaçan bir çocuk Hepimize kýrgýn bir yüz olarak Gözleri açýk býrakýyor rengini topraða
Sabýrlý bir infiâli yaþatan kader Kuþlukla uyanmak isteyen bir evin çatýsýndan En kavî duruþuyla Gaflet içinde kalan bir kavmin Yeni saatini kuruyor Endamlý daðlara kederler ekleyerek
Nereye bassa kirli toprak Söðüt aðaçlarýnýn yasýndan besleniyor ýrmaklar Güneþ vurmuyor odalarýmýza Ýçimiz karanlýk bir geceyi aðýrlýyor Ne kuþlarýn haberleri ne þövalye resimleri Döþeklerimizdeki uyku çok derin
Siperde hâinliklerimiz sinsi bir gecede Mezar kazýyorlar içimizin serin ýrmaklarýna Iþýklarý kim söndürdü gördünüz Meleklerin hýþýrdayan sayfalarý bitti Çünkü cânýmýz isyan ediyor Gittikçe güçleniyor bizi içine çeken ýrmak
Bu ölümden önceki son bahar Hangi çiçeðe baksak bütün renkleri sarý Çoktan kapatmýþ hayat perdelerini Her þey topraða karýþýrken Çöküyor üstümüze gece arz sarsýlýyor Geride kalýyor dünya korkularý
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.