KELEBEK ÇIĞLIĞI

Kelebek yalnýzlýðýnda koza örerken ömür
Sukut-u hayal içre düþmüþtü aðlarýn peþine
Hiç kimse bilmez dilenen ellerin gizinde iþkence
Zemheri soðuðunda yanar, savurur kokusunu

Tutunuyorum içimdeki dört duvara
Avlusunda bir leylek
Kanadý kýrýk
Uçmak diler uzaklara

Uzak, gidene yakýndýr
Yakýna uzak
Kaybolursam fýrtýna diye
Omzumda kolsuz bir kazak

Yaþabilmek adýna
Yaþatabilmek adýna
Bir aðaç büyüsün dualarda
Kökü saklansýn
Yapraklarý baþucumda.
Nehirler aksýn sonra
Yorgun argýn
Biraz da þaþkýn
Baþlarýný vura vura
Taþlara
Aksýn içimden
El deðmemiþ ormanlara.


Þehirlerinde saklanmýþ çocukluðumun
Anýsýna
Sokak lambalarý dikilsin ayaða
Aydýnlatsýn gecenin inadýna
Yüzüme vuran
Karanlýðýn þahdamarýna.

Bir de
Bir de
Yalnýzlýðý çevirebilmek için
Kazanca
Mýsralar düþmeliyim
Gidip de görülmeyen
Görülüp de hissedilmeyen
Yalnýzlýklar uðruna
Düþürmeliyim her kelimeyi
Kanlý bir gömlek gibi
Sýzdýkça yaram
Kanadýkça
Aktýkça
Bakabilmeliyim
Alný ak, ufku ak
Çocuklara.


17.04.2009
Kahramanmaraþ



Sosyal Medyada Paylaşın: