ASLINDA...
Bir gün
Güneþ de açar elbet
Kara gün kararýr, kalýr deðil ya
Þimdi hava soðuk
Kýraðýlar yaðýyor her sabah avuçlarýma
Salkým saçak buz tutuyor ýslanan kirpiklerim
Üþüyorum...
Hani diyorum, bir açsan gözlerini
Geçen günler geri gelir deðil ya
Hiç deðilse þubat olsan
Kýrýlýverse donduran soðuk
Cemrelerin düþüverse canýma
Ve iþte
Çözülüverse buz tutan kirpiklerim.
Kazmam küreðim yok benim!
Mart kapýlarýndan baktýrmasan diyorum
Demem o ki aslýnda
’Nisanýn On yedisi’ oluversen diyorum...
Þimdi hava soðuk
Ölü kuþlar düþüyor avuçlarýma...
Gözlerimden inen dolu
Üþüyorum...
Hani diyorum iþte
Bir açsan gözlerini...
Beyaz yangýnlardan beni
Çekip alsan diyorum...
Baharým ol, açtýrýver güneþimi
Kuþlarým yuva yapsýn avuçlarýma
Bu mevsimlerde beni üþütmesen diyorum
Telef oluyor kuþlarým, ölüyorum! ..
Hani diyorum iþte, bir açsan gözlerini
Artýk beni üþütmesen
Senin ellerin sýcak
Ellerimi eline alýversen diyorum...
Haydi!
Baharým ol
Açtýr iþte güneþimi
Yaþamak arzusu dolsun avuçlarýma
Cemre olup kanýma iniversen diyorum...
Demem o ki aslýnda
’NÝSANIN ONYEDÝSÝ’ oluversen diyorum...
Sultan Yürük
NOT:
17 Nisan doðumgünümdür.
Bu þiir kendimle beraber, bugün doðanlara armaðaným olsun...
Sultan Yürük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.