ÜZGÜNÜZ

ÜZGÜNÜZ

Bitmez sanýlan mühlet iþte bitti, bitiyor
Geçmez sanýlan zaman iþte geçti gidiyor

Nasýlda anlamadýk, böyle geçti son sürat
Vardýðýmýz noktada ikimizde bimurat

Sen üzgünsün, ben üzgünüm, üzgünüz ikimizde
Bizleri yakan kor ateþ bizim ta içimizde

Söylemeye varmýyor ama bu acý gerçeði dilim
Galiba ayrý kazanlarda fokurduyoruz sevgilim

Umutlarýmýz farklý yönlere doðru kanat çýrpmakta
Ama o kadar yakýnýz ki, kanatlarýmýz birbirini kýrpmakta

Çaresi yok biraz ayrýlsak tamamen yalnýz kalacaðýz
Birbirimizi hissedemez olursak ihtimal ki öleceðiz

Göç yolu benim dünyam niceler kondu-göçtü
En sonunda yüreðim seni daimi konuk seçti

Pervaz ediyorken sen terütaze kanatlarýnla
Benimkiler zayýf kalýyor çarpýþýyorken anla

Hem benim dokularým ölmüþ, kýrýlýnca yapýlmaz
Seninkilerse daha süt diþi, düþse de bir þey olmaz

Merak etme yine tazelenirsin kýrýlanlarýna üzülme
Beni düþün bu halimle nasýl dayanýrým bu zulme

Böyle umursamadan kýrdýn ya umutlarýmý
Elde edebildin mi bari bu kýrmalardan umduklarýný

Hayat yolumuz nereden bilmen buralarda kesiþti
Bin bir türlü yol varken anlamadým ne iþti

Bölündüm, parçalandým, çarpýldým en sonunda
Çarptýn ve kaçtýn gülüm, kaldým yolun solunda

Tesadüf yoktur gülüm, inandým bu bir kader
Ya mutlu eder beni ya da hepten mahveder

Ýhsan POLAT 10.03.2009 Ýspir

Sosyal Medyada Paylaşın: