İlk Gülücük -66-

Yorgunum çok yorgunum
Çoðunlukla gece ve gündüz artýk
Uyu bebek uyu da büyü misali sanki
Öyle diyeyim bari.

Devamlý uyuyorum
Ben þüphelenmeye baþladým
Gayrý bu durumdan
Bir büyüðümün
Sözleri geliyor aklýma
’Ýnsanlar uyuya uyuya büyür,
uyuya uyuya ölürmüþ’ derdi.
Bunu diyen bambaþka biriydi
Bir alim erendi benim gözümde
Öyle de biriydi zaten
Asalet her halinde
O Firdevs babaannemdi.

Derken yine babam geliyor aklýma
Ölüyormuþ meðer
Ben ise içimden diyordum ki
Ne rahat güzel hep uyuyor
Acýlarý da geçti çok þükür
Ýyi oluyor benim babam.

Oysa ki iki gün sonra
Ölecekmiþ o
Ve aldý baþýný gitti
Veda dahi etmeden
Helallaþmadan
Neyin ne olduðununu...
Çoktan bilirdi o
Helaldir haklarýmýz bizim bize
Hem de nasýl
Ýstediði son ana kadar üzmemekti
Üzüldüðümüzü görmemek.

Öylesine beklemediðim bir haldi ki onun ölümü
Þok olmuþtum o zaman
Yirmi iki yaþýndaydým
Turp gibi saðlýklý sýhhatli
Güzeller güzeli bir kýz
Ölüm düþüncesi çok uzak.

Þimdi ayný hastanede
Tam iki buçuk senedir
Hastalýklarýmý yenme azmindeyim ben
Ayný hastanede ölmüþtü
Caným gibi sevdiðim babam.

Ýlletler hemen hemen ayný
O gýrtlak kanseriydi
Bir de bronþektazi
Ben akciðer kanseri
Ve astým bronþit.

Bu gün...
Onun öldüðü
Gögüs hastanesi binasýnýn önünde
Üçüncü kata baktým uzun uzun.

O zaman demiþlerdi ki hemþeriler
Öylesine rahattý...
Uyurken öldü.

Onlar bile aðlýyordu...
Seni çok seviyorum baba.

Bana son günlerindeki dahi
Söylediðin her söz halâ hatýrýmda
Diyordum;baba senin yanýnda refakatçi olarak kalacaðým
Red ediyordun hayýr olmaz
Ben sana kýyamam hiç
Sözünü dinlerdim hep
Kalamadým
Öldüðünü görmemi istemiyordun
Beni yanýnda istemedin.

Oysa evde hep baþýnda nöbetteydim baba
Çünkü senin boðazýn týkanýrdý da
Uykularýn az azdý
Uyuyamazdýn rahat
Öür gibi olmakla uyanýrdýn týkanmaktan
Ah baba.

Yýllar sonra ayný hastanede
Ýyileþme mücadelerimle...
Çok ama çok yorgunum ben
Hem iyiyim de zaten
Öyle sanýrým.

Yýllar sonra ayný yerde yine
Seni anýmsamak
Seni her zaman çok sevmek
Bana kâr.

Seni yýllar önce...
Tanýmýþ çocuklar dahi...
Anar hatýrlar
Soy adýn yeter
Seni cümle saygýyla anar hatýrlar
Kaç kiþi sordu bana
Musa DECDELÝ neyiniz olur diye

Dedim gayet gururla
O benim babam.
Seninle ölesiye gururluyum baba
Öyle biriydin ki...
Varlýðý ve yokluðu da bahar...
Nur içinde kal.





14/04/2009/ÝZMÝR
Müfide DECDELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: