CANSUYUM

Gözlerim yaðmurluydu hüzenler biriktirmiþti kalbim
Çýrpýnýyordu gönlüm huzura kanat çýrpmak için
Kurumuþ bir yaprak misali boþlukta
Sýcacýk ellerine kavuþmak için

Attým kendimi bir kuþ tüyü misali tepeden
Hafif rüzgarda onca yol teptim inceden
Kader senin önüne attý beni
Aðlar çoktan örülmüþ derinden

Sihirli bir dokunuþtu gözlerindeki
Kurumuþ topraktaki suyun izleri
Ot bitmeyen bu çorak iklimi
Cennete çevirdi saçýnýn tek bir teli

Küllenmiþ gönül volkaný ateþler saçýyor bu günlerde
Yarin adýný sevdayla kazýyor sözlerde
Sevdamýn yansýmasý granit ve mermerlerde
Tek aþkýmsýn ilelebet kinayeli kýz yazýyor lahitlerde

Theseus seni kaçýrýrdý yaþasaydýn Truva’da
Ferhat senin için divane olurdu daðlarda
Bil ki duyarsan divane dolanan gönlündeki kýrlarda
Tolgadýr bu de ardým sýra yollarda

Tolga der ki genç bir fidaným hayat denen yarýþta
Sevgilinin verdiði suyla huzur buldum ilk bakýþta
Derinlerde kök saldý filizler ellerini her tutuþta
Yardýr açacak sonsuza deðin her dalýmda, her yapraðýmda...
Sosyal Medyada Paylaşın: