Iþýk vurduðu an pencereden suratýma Ayakkabýlarýmý boyayýp, koþturdum dolmuþa Dolmuþ aþklarý, ekmek kadar deðerlidir fakir insana Sobanýn üstünde kýzartýlýr itinayla
Ýhtiyacým vardý biraz farkýndalýða Uzatýrdým bu yüzden paramý sana Kýzardýn saygýsýzlýk ettim diye bir aþk romanýna Benim suçum ne, yazar sen ile tanýþmadýysa
Yolumuz ayný deðil demiþtin bana Ýnme, kalalým o zaman bu dolmuþta Þu gýcýrtýlý ses neþe katar çocukça Acýktýðýmýzda söyleyiveririz rüzgara
Ýhtiyacýmýz mý var baþka makama Uzanýveririz arka koltuða boylu boyunca Ama sen inmek istiyorsan baþka Yaným kalýr, bir tombul amcaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ardayakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.