MENİ YAMAN GÜNE KOMA EY BALA

Karabað daðlarýnda seslenir türküler
Yatar topraklarýnda kefensiz Türkler
Karabað nice balaya olmuþ mezar
Karabað yaþar yüreklerde alev alev
Özlemi alýp yerleþti Bakü’ye kardeþim
Ermeni mezalimi yaktý Karabað’ý
Dost olur mu Ermeni’den
Kapýsýz koydu nice türkü ermeni Karabað’da

Soykýrým tellalý ermeni, ardýna aldý yankeyi
Kapý ister utanmadan yüzü Türkiye’den
Balasýna verdiði ayrýlýk acýsýna aldýrmadan
Geçip gezecek vatanýmda kardeþ vatana
Yaptýðýndan utanmadan
Soykýrým teranesi, Karabað efsanesi
Yok, olmadan düþlerinden
Açýlamaz ermenin kafesi

Bakü’de yurtsuz, topraksýz gardaþlar
Gözyaþý döküp Karabað’a aðlar
Öz toprak üstüne dizilmiþ nice yaralar
Kapanmadan açýlamaz kapýlar
Karabað evlatlarý dönmeli önce barkýna
Açýlmadan sarp ermeni halkýna
Ermeni’den dost olmaz
Dostum dese de güvenilmez
Bir karýþ taviz Ermeni’ye verilemez
Kapý açýlsa da ermeni oradan giremez

Vatan bir, millet bir devlet ayrý
Büyük vatan Türkiye üzme Azeri’yi gayri
Karabað’da nergis açar gül açar,
Türkiye Ermeni’ye kapý açar
Türklüðün yüreðine ateþ düþer
Açamayýn kapýyý Ermeni’ye
Bakü’de, Þuþa, Han kentinde, yetimler büyür
Türklük sýrt sýrta vermekle büyür
Hançer sokmayýn gardaþýma arkadan
Meni yaman güne goma, ey bala!





Sosyal Medyada Paylaşın: