insancık ile kedicikler

Kelimeler felç
Sokaklar adi
Ay yüreklere buzlar saçar
Gözleri titrer kediciklerin
Kimi mavi, kimi yeþil
Kimide daha öðrenmemiþ mektepte renkleri
Küçücük yürekcikler sýcacýk olsada
Sýfýrýn altýnda oynaþýr cam gözler

Adi sokaklarda
Az adicene bakan bir sima
Ama kedicik olmasa gerek
Galiba aciz insancýk yavrusu
Yaný baþýnda kýrýk cam bir þiþe
Ýki parmaðý arasýnda kefen giymiþ bir izmarit
Kamburu cýkmýþ
Belli ki düþünceden
Önüne düþmüþ hoyrat baþý
Gözleri haliyle soðuk kaldýrýmlara
Kilitlemiþ kendilerini
Pranga vurmuþ anlayacaðýnýz kaldýrýmlar
Asi insancýk yavrusunun
Yere yakýn yýldýzcýklarýna
Arada bir insancýk ‘ah’ lýyor
Kediciklerse miyav miyav….

Belli tiksinir olmuþ insancýk nefes almaktan
Hýrýltý geliyor her solukta kaburgasýndan
Galiba kalbi zorluyor ciðerini ardýndan
Herhalde aþýk bu insancýk
Diye düþündürüyor insaný uzaktan
Sevmiþte söyleyememiþ olsa
Örerdi harfleri çelik olsa gönül þiþiyle acýmadan
Söylemiþte karþýlýk görmemiþ mi? Acep…
Ha sahi öyle olsa ne iþi var kaldýrýmda
Mezar taþý olurdu, yar kapýsýnda
Hem sevmiþ hem sevilmiþ olsa
Gülümserdi herhalde niye ‘ah’lasýn ki
Pis, illet birisi olsa kedicik niye kaçmýyor yanýndan?
Aksine cam gözleri aþkla bakýyor kediciklerin,
Utanmadan aciz dediðim insancýða derinden
Merak ettim, utandým insanlýðýmdan
Yavaþça yanýna sokulup sordum usulce:
‘Nedir insancýk seni soðuk kaldýrýmlara düþüren?’
Þöyle bir baktý hafiften
Kedicikler ürktü
Ýçimi ise kapladý sebepsiz bir korku
Bilmem ki neden….
Üç-beþ dakika sonra insancýk bir ‘ah’ daha çekip
‘aþkým aþkým demiþti, sebepsiz sustu soramadým neden
Soramadým neden………’
Kedicikler aðlýyordu
Ýnsancýk devleþiyor
Bense küçülüyordum
Aciz dediðim insancýðýn
Aþkým demiþti deyiþlerinde
Aþkým demiþti deyiþlerinde…
[m.ç]

Sosyal Medyada Paylaşın: