ÖLÜM
seninle karþýlaþýp solduðum andý ölüm
yüzüne baktýðýnda tutuþup yandý ölüm
çoðaldýkça çoðalan bir sevda ülkesinde
ellerine dokundun; sana inandý ölüm
o efsunlu, yaðmurlu, hercai gözlerinden
uçan kelebekleri mutluluk sandý ölüm
akkor dudaklarýndan aðý düþtü içime
yollarýnda yürürken sanki insandý ölüm
viran eylediðin gün yorgun hayallerini
ayrýlýkla, hüzünle, aþkla sýnandý ölüm
bir ömür vuslatýný bekledi boynu bükük
bilmem ki aþk uðrunda neden kýnandý ölüm
süründü yýllar yýlý karanlýk köþelerde
benim gibi kývrandý, kahra dayandý ölüm
her akþam tufanýnda harap oldu güneþim
gece baygýn bir rüya, gündüz hülyandý ölüm
sensizliðin en aðýr fermanýydý içimde
dudaklarýmdan sýzan bir damla kandý ölüm
ölüm seni sevmektir bir celladýn elinde
bilmem hangi yürekte böyle sultandý ölüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.