ANAM
Küçük yaþta ayrýlmýþým sýladan,
O günden hasretim çekersin anam.
Böyle yazmýþ kaderimiz Yaradan,
Kadere boynunu bükersin anam.
Þefkat vardýr yavrusuna kýymayan,
Bir tat vardýr alanlarý doymayan,
Sende vardýr baþkasýna uymayan,
Cennet-i Âlâ’dan kokarsýn anam.
Beni sevgin baðlar doðduðum köye,
Büyüdüm sevgini hep duya duya,
Bayram günlerinde gelecek diye,
Damlarýn ucuna çýkarsýn anam.
Ýncitmeden beþiðime belerdin,
Yaþmaðýnla gözyaþýmý silerdin,
Üzülsen de yine bana gülerdin,
Sevgi pýnarýsýn, akarsýn anam.
Dokuz ay taþýdýn dünyaya indim,
Orada borandým, burada dindim,
Karnýndan indim ya sýrtýna bindim,
Daha çok yükümü çekersin anam.
Yýlmaz bir askerdin yurda çatana,
Mermi taþýr idin tüfek tutana,
Asker edip gönderirken vatana,
Elime kýnalar yakarsýn anam.
Ataroðlu’m söyler: “Bilinsin hatýr,
O sevgi ki gönülleri kaynatýr,
Bir gün olur elkýzý da unutur,
Yine sen gözyaþýn dökersin anam.”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.