AĞYAR KALMADI
Sanýrdým ki Dünyada, bana hiç yar kalmadý,
Ben benliðimden geçtim, þimdi aðyar kalmadý.
Neye baksam taþ toprak, madde idi gördüðüm,
Þimdi her yer gülistan, bülbüle har kalmadý.
Feryat ile inlerdi, dertle dolu þu gönlüm,
Bir deðiþik hal oldu, ah ile zâr kalmadý.
Halk gidip Hak geleli, dost ile halvetteyim,
Evvelce utanýrdým, yüzümde ar kalmadý.
Þöhretten, þandan geçtim, yere çaldým fani’yi,
Ýki cihan içimde, gönlümde dar kalmadý.
Batmayan güneþ doðdu, karanlýðým nurlandý,
Her taraf cennet oldu, tamu’da nar kalmadý.
Dost gözüyle dost yüzü, aþinadýr her yüzde,
Yaralýya o hub’dan baþka bir var kalmadý.
19-05-2001-----Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.