Hayat aðacýnýn; hangi dalýnda takýlý kaldý uçutmalarýmýz kimbilir hangi çiçeðinde takýlý kaldý bez bebeklerimiz. Hayat aðacýnýn; dallarýna tutunduk kurtulunca uçurtmalarýmýz ellerimizden elimizde kalýn kitap ve defterler, kimbilir hangi çiçeðinde bez bebeklerimizi unuturken gelin tacý taktýk kafamýza kendi bebeðimizi aldýk kucaðýmýza. Zaman geldi; meyvelerini topladýk hayat aðacýnýn kimimiz tatlýsýný tadarken kimimiz ekþisiyle yetindik. Kimimiz hep dayandýk hayat aðacýna yeni þeyler yaþadýk ömür boyunca aniden solunca yapraklarý kurunca dallarý nefes almaz oldu hayat aðacýmýz tükendik birer birer elbette ki bu ömür böyle biter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.