Bahar bereketi yeni düþmüþtü
Nereden çýktý bu mevsimde, orman yangýný
Uykusundan uyanma halinde doða
Gizemli bir alev, yakýyor fidanlarý…
Ana rahminde iken ölüyor çiçek
Toprak aðlýyor, yüreði titreyerek…
Yeþillenmeden kurudu kýrlar
Gül yenik düþer, yaþayamadan nevbaharýný
Meyveye duran aðaç sarardý
Mavi tonda esiyor ayrýlýk rüzgârlarý…
Sevda suskun, baþlamadan bitecek
Þiir intihar eder, kâðýda dökülerek…
Ölüme aþýk olmak yaman çeliþki
Kýzýl bir kýymýk yaralýyor gün batýmýný
Git buralardan, öylesine uzaklaþ ki
Sevgi yoksunu yaðsýn baran-ýn damlalarý…
Söz dermansýz kalýr, özlem çekerek
Ay karanlýk, maviye gece düþecek...
ÝST. 11. 04. 09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.