Bir deli poyraz eser, Günün her vakti denizlerden Alýr baþýný gider ufka uzayan sularda, Yapayalnýz garip bir tekne. Nerdeyim? nasýlým þimdi ben? Senin için þiirler yazýyorum Dur... beni bekle.
Kara bir bulut gelir ansýzýn, çöker en kutsal mabedime, Hüzzam þarkýlarý söyler Nihayetsiz yalnýzlýklarýn arasýnda Sýradan bir gece... Yüreðimin derinliklerinde kor bir alev Ve sonra sen gelirsin aklýma.
Daðlar yeþil yine O korkular baþladý bende, Sevmek.. Seni sevmek, Nihayetsiz düþleri sevmek yine En temiz duygularýmýn ayaklar altýnda ezilmesini bilmek.
Daðlarýn yeþilliklerini, Denizin maviliklerini, Güneþin sýcaklýðýný al ve öyle git.
Daðlarý eriteceðim, Denizi bitireceðim, Güneþi söndüreceðim.
Ama...; Yok hayýr! Maviliklerinde huzuru, Yeþilliðinde umudu, Güneþinde sýcaklýðýný bulurum belki Gitme..kal.! Arýnýrým,ýsýnýrým Ne olur bana bir þarký söyle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.