Kuzey rüzgarlarý dokunuyor tenime Üþüyorum Düþünüyorum … Düþmüþüm daðýn en kuytu yerine Yazýyorum baðýn tefeklerine, Sarýlmýþým Su taþýmýþým Pýnarlarýmdan Damarlarýna vuslatýn, Vurulmuþum kelebeklerine, Bir damla yaðmuru... Bölüþüyorum. Oysa mevsim bozaðarý baþýmda Bilinmez bu aþk, ne zaman bela, yangi yaþýnda Aðýný örerken felek, Musallada, iki dize taþýnda Öpüþüyorum.. Ýnliyor derin bir ah, iki adým ilerisi, yanýbaþýmda Bölük pörçük diren gönlüm diren Bakýþlarým yarýný kaybetme telaþýnda. Ýþte gidiyor..tren Mosmor dudaklarým endamýnýn kýzýl ateþinde Mevsim taþra kýzý gibi. El deðmemiþ bakire.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.