Bir çocuk! Sokaðýn ücra yerinde
Toz toprak içinde sevgi arýyor.
Aklý hep Anne’yle geçen gününde
Bir mahzun kuþ gibi hüzün karýyor.
Anne bir tarafta baba bir yanda
Parçalanmýþ hane kýsa zamanda
Yetim deðil ama yalnýz bu handa
Gülistandan bile dert koparýyor.
Bayram geliyormuþ onun neyine
Kýra vurmuþ aða ve de beyine
Bu dünyada elem düþmüþ peyine
Hicraný kor olmuþ elem sarýyor.
Sýcacýk bir yuva onun isteði
Tatlý kelam duysa artar desteði
Eksik olmaz çelme ile kösteði
Her bir vuruþ daha derin yarýyor.
Az bir tebessüme yüreði yanýk
Gülücükler ona daim bulanýk
Aydýnlýða deðil zulmet’e tanýk
Tuttuðu yollar hep sarpa varýyor.
Böyle birçok çocuk dolu her taraf
Issýz sokaklarda dizilmiþ raf-raf
Sahip çýkalým da olsun bertaraf
Garibi zakkumdan Gül kotarýyor...
Garibi-Salih Yýldýz.......09.04.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.