Bir Dilek Tut

Kaç yýldýza baðladým dileklerimi kayýp gitti
Bir tanesi dönüp bakmadý bile
Kimdir bu insan
Necidir demedi
Sormadý derdimi, ýzdýrabýmý
Hangi mevsimindeyim hayatýn
Neler yazýyor yanaðýmdaki yaðmur izlerinde okumadý
Dönüp bakmadý bile
Umutlarýmý baðlayamadým
Beklediðimi anlatamadým
Diyecektim ki “Beni de al yanýna! ”
Diyemedim
Bir de yýldýz kayýnca dilek dile derler
Kayan yýldýzlarýn hepsi kör
Hepsi duygusuz, hepsi bencil
Hepsi bensiz, benden habersiz
Senden habersiz…
Ucuz yaldýz rengine boyamýþlar
Birileri kýzýp fýrlatmýþ duymadý diye
Görmedi diye karanlýklara
Hiç görseydiler dertlileri
Duysaydýlar, baksaydýlar
Býrakýlýrlar mýydý baþýboþluklara
Hani sevgiyi yaþamayan sevgililer gibi
Hal hatýr sorsaydý
Mutluyum deseydi
Mutlu ol deseydi
Sevmenin bile yetmediðini öðrenseydi
Yüzlerce yerimden baðlanmýþ zincirlere garip hayatýmýn
Bir halkasýný bile deðiþtiremediðimi bilseydi
Teselli olsun diye hiç deðilse
Yalandan gülümseseydi azcýk
Öyle yapmadý öncekiler gibi
Kendi neþesini yazýp gökyüzüne
Geldiði gibi gitti
Olsun, býrak gitsin üzülme sakýn
Sen yine her gördüðünde bir yýldýzý kayarken
Alýþkanlýk de, belki de
Sevmenin, istemenin yetmediðini bilsen de
Bir dilek tut.

Turgut Uzdu




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: