(Malatya 0-6 yaþ çocuk esirgeme yuvasýndaki yavrularýma)
Hadi beni sev” diyordu Ýdil, Fehim, Mustafa, Kader, Muhammet. “Hadi beni sev” Hiç bu kadar önemli olmuþmuydum acaba Yada hiç bu kadar derin bir cümlenin öznesi? “Hadi beni sev”
Ne çok þeye sahipmiþiz oysa Ne çok umudumuz varmýþ. Ne çok minneti unutmuþuz. Minicik elleriniz annemdi, Öptüm, öptüm, aðladým.
Hiç kendi çocuðunuz üst üste Yüzlerce kez “Baba” dedimi size? Sadece “efendim kýzým ý” duyabilmek için Býkmadan, Bir günde, Yüzlerce kez. “Baba “ ne demekmiþ oysa. Bu bir uçurum Düþün ne olur Düþün minicik avuçlarýna korkusuzca En korkulacaðý zaten yapmýþýz onlara.
“Hadi beni sev “ diyordu Ýdil Fehim Mustafa Kader Muhammet “Hadi beni sev”
Ya biz? Peygamber adý koyduðumuz öksüzlerimiz. Tecavüze uðramýþ 17 aylýk bebelerimiz. Ýþte bu. Gözlerden ýrak, Ve amansýz GERÇEÐÝMÝZ…
(08-11-2006 Malatya)
Münir Engür
Sosyal Medyada Paylaşın:
mewsimsiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.