Dokuz kiþiydiler hepsi çocuk
Yýldýz toplarlardý kaysý dalýnda
Her gece gizlice..
Dokuz yýldýz kaydý bir ara
Mustafa gitti ilk nedensiz
Orhansa sessiz ve gizlice
Bir yabanýn parmaklarýnda savrulan tanelerdi
Kimi Bursa’ya, Kimi Ýzmir’e
Ýstanbul ve Ankara’ya
ve baþka gurbetlere...
..................................
Kamerayla dönenler oldu
Yanlarýnda götürmek için silayý
Dönenler oldu baþka çocuklarla
Dönenler oldu baþka amaçlarla
Daha çokta özleyenler döndü..
Dönemeyenler unutamadý ama
Dönemedi de...
Dokuz çocuk
Dokuz Gurbet
Dokuz dað
Dokuz ayrý kapý...
Ýsmail yoktu orada
Niyazi bir daha hiç görünmedi
Baþka köye gelin gidenler hepten gitti
Cenazaside gelemedi..
Mehmet Ali politikada kaldý
Hacý Ahmet Almanya’da, amcaoðlu Sezai kimbilir nerde..
Muhammet hala bir soluk fotoðrafta güler biraz mahsun...
Benden koptu bir bir çocuklar
Benden koptu çocukluðum
Bende döndüm..
Ne kaysý, ne yýldýzlar, ne de yaba
Bir çardak bir ardýç altýnda
dokuz çocuk
ve artýk yokuz..
Bekir Tolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.