Kabus Sürgünü

ölüme güvenerek yaþanmazdý bizim oralarda
kabuslarýma sürgün olunca
hiçbir sonda kalmadý izim
izimi sürebilen hiç kimsem yok çok yalnýzým
çamurlaþan yazlarý sevmezdim bu yüzden
kýþ olmalýyým kimse göremesin birbirini
kapalý havalarda kendine gelsin aþksal iyiliðim
kar kýyamet olmalýyýz
býrakýn öleyim demem o zaman aynalara
aynalar kýrýlýrsa yataðýma gelir misin
saat üçte çýkýþýný bekleyeceðim
ölürsem beni unut
kabulleneceðim
þimdisizliðimin gergefine kazýma ismimizi

iki kiþiye bir isim
bu bizim güneþli yürüyüþümüz
alnýndaki terleri siliþimle baþla benimle seviþmeye
kýyýda köþede kalmýþ da olsa
hiçbir yarýnla bir yakýnlýðým yok
nereye dersen giderim
ama sakýn getirme teninden baþkasýný
ve hayat girmesin aramýza
donuk donuk olmak istiyorum seninle
kimse ulaþmasýn yarattýðýmýz sýcaklýða
birlikte ölelim istiyorum

kan sustu
sahipsizliðimi sahiplen bari ne olur
þaha kalkmýþ kimsesizliðimi terbiye et
seni sevmekten baþka bir hayrým yok sana
biliyorum
çünkü benim hayrým yalnýzca sonsuzlaradýr
kimsenin yanýnda yerim yok anlýyor olmalýsýn
ama bu aðýr aðýr sönen ben deðilim korkma
beni hiç unutmayacaksan ölmüþ sayýlmam
yaþar mýyým
hiçbir yaþamak uymaz üzerime
yaþamayý bilmem ama bilirim sana ölmeyi


kaðan iþçen



Sosyal Medyada Paylaşın: