Kum saatinden,
kum taneleri gibi akýp giderken
günler
kumdan kalelerle oynayýp,
yalanlarla oyalanarak deðil,
uykumun tam orta yerinde de olsam
“KUM ” diyen o sesle
uyanarak
güller ve lalelerle
yanarak,
yaðan yaðmurla
yok olarak
o þehre girmeliyim
bir þafak vakti
o þehirde ölmeliyim…