Uzayan yolculukta bir karýnca kervaný
O yoðunluk içinde küçücük bir nokta ben.
Sýrtýmdaki heybede binlerce acý aný
Takýldým tuzaklara yolda sekip giderken.
***
Bembeyaz kundaklarda sevgi ile belendim
Bulmasam bile kendim, bendim canlý oyuncak.
Maðlup oldum oyunda her zaman sobelendim
Ne zaman sallandýysam koptu küçük salýncak.
***
Mavi bir dere oldu yüreðimde özlemler
Birkaç damla su için ellerimi uzattým.
Örümcek aðý gibi sardý gamlar, elemler
Þekeri bulamadým iksirime tuz attým.
***
Hayat yükümü koydum kâðýt bir yelkenliye
Taþýmadý eridim sýrlarýmla gömüldüm.
Kandýrmýþlar çocukken yaþamak güzel diye
Zannetmesin insanlar ömür boyunca güldüm.
***
Ey yollar, hazýrlanýn yükünüz eksilecek
Elvedanýn zamaný þimdi bana yan yollar.
Çok fazla aðlamayýn yaþlarý kim silecek
Gidenin arkasýndan yanan, kanayan yollar.
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM