YÜZÜM VAR HALA!

...

ve aslýnda daha çoktu diyeceklerim...

Üç noktayla baþladým hep, senden sonra þiirlerime.
Yutkunup yutkunup diyemediklerim çengelli iðne gibi hep boðazýmda
/Yokluðunun diðer adýydý nefessiz kalmak
Yüzüme öpücük konmayan gece ayazlarýnda…/

Baba!
Üstümü hep açtým geceleri,
Baþka baþka adamlar sevdim,
Adýmlarý sana benzemeyen.
Seni hep çok bekledim.
Ama hep onlar örttü üzerimi,
Aðýr bedenleriyle.
Ellerin lazýmdý bana oysa ki...

Sen öðretmemiþ miydin
Bunlar hep geri getirir dememiþ miydin sevdiklerini?
Ne yaptýðýn kaðýt gemiler geri getirdi seni,
Ne öðrettiðin kaðýt uçaklar.
Kandýrmýþsýn beni!

Kandým senden sonra da kanýlmayasý bütün yalanlara!
Kandýrmayý da öðrendim,
Aldatmayý da sana aldandýðým kadar.
Ve en çok sýkýþtýðým yerde
Dualar etmeyi yine tanrýya..

...
ve aslýnda daha çoktu diyeceklerim..
ansýzýn gidiþinle týkadýn boðazýma!

/þimdi seni ne kadar sevdiðimi söylesem de
havada sallanacak tüm sevmelerim
ve gidecek zoruma!/

ama sen yine de baba

güven bana!

Uykudan önce öpülesi bir yüzüm var hala,
Yüreðim kalmasa da pek çok þey için!


Gelip bana bin kere daha kýzman için
Týrnaklarýmý yiyorum hala bu yaþta..






Sosyal Medyada Paylaşın: