Sen ve ben
Sen ve ben iki kýyý gibiyiz
Arasýnda çiçekler
boþluklarýn da çiçek kokularý
Yalnýz bir operada söylenen ezgilerin
Ulaþabildiði andýr buluþmamýz
Her adýmýnda bir uçurum
Düþersen itecek seni büyük
Bir boþluða
Ben aðlarým sen görmeden
Çarpar yüreðim sana
Aramýzda sonsuzluk var
Seni benden esirger
Dolanýr özlemlerim sana
Tekrar ulaþýr benim kýyýya
Gözümde büyür mesafeler
Hangi dalga getirecek seni bana diye
Bakar dururum senin olduðun
Hasret kýyýsýna
Gün batar içime bir hüzün çöker
Sýðdýramam yüreðimi koca þehre
Hiçbir þey istemem yalnýzlýðým ve ben
Eðer bir gün yolun düþerse
Bu kýyýya buradaki çiçek
Mezarlarýnýn külleri
Ýbret olsun Hasretin iki uç noktasýna
Yürekteki duvarlarý yakýp küle
Döndürür
Bitmeyen þarký gibidir
Her hücreye damlar
Özlem ulaþýnca zirveye
Döner karanlýðýn rengi
Sevip de ayrýlanlara