Mutluluk tohumlarý ektim çocukluðuma. Þimdi de, yasemin kokulu çocukluðumun ve Nice hayaller sýðdýrdýðým odamýn tahassürünü biçiyorum. En maharetli bahçývanýn, en evla meyvesiyim ben.
Hemhâl olup benimle, onardýn kumdan kalemin en zayýf yerini. Dudaklarýndan gönlüme, bir þefkat terennümü… Ýnce ince, nakýþ nakýþ iþledi gönlümü.
Mihrabým olan omuzlarýn… Sokaðýn ucunda beliren, neþenin ulaðý cismin… Ve çocukluðumu ayaða kaldýran sevincim…
Göðsün; Dertlerimi emanet ettiðim yediemin bir liman. Gururla yazdýðým bu satýrlar, Kýskanýlasý bir kudretin efsanevi öyküsü…
Çile yüklü aþ teknesi, Koruyucu meleklerin somut lideri, Öðütlerin beni omuzlamýþken hayat yolunda, Zirvede dahi olsam, bir öðüt daha baba…
Elinde cân, gönlünde cânân… Cânân uðruna, fedaya hazýr bir cân…
Sofanýn çivisi dahi çakýlmayý bekler, sen olmayýnca… Ne kadar da aciziz sensiz. Annemle, ben… Omuzlarýnda mesuliyetimiz…
Kadim günlerin hatýralarý uyuyor beynimde. Elinin sýcaklýðýyla, masallarýnla dalýyorum uykuya. Temmuz pikniklerinde top koþturuyoruz. Ufkum oluyorsun akþamüstü sohbetlerimizde.
Kuþ sütünün eksik olduðu sofralarda, Var mý seninle yediðimiz soðanla, ekmeðin tadý masada? Yanýna da “Gel keyfim gel” diye tutturduk mu bir ezgi, Haylazýnla neþeli bir pazar iþte baba…
Duygular, gerçeklerin kötü bir tercümanýdýr sadece. Çocukluk iþte… En acýtmayan azarlarýna günlerce aðlardým. Kendimi aðýrdan satýþlarým da cabasý. Bin kere affettiðin halde, Bir defa affedilmek uðruna giriþtiðin uðraþlarýn…
Düþ gibi bir on yedi yýl yaþattýn bu evladýna. Devam ediyorken, beraber hayat yolunda, Ayrýlma, son nefesimde de dur yanýmda.
Birleþirken avuçlarýn semada, Adýmý da zikret ki baba, Reddolunmaz duana nail olayým Hak katýnda.
SALÝH KARADAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aftâb-ı Temmuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.