Bir duman aleminden sürükleniyorum
Sen kokan,
Saçlarýn kokan, o yataklara þimdi..
Gece yarýsý sonrasýnýn 24. cü bekçi düdüðü geliyor,
Pencerenin demir kapaklarýna vuruyorum taþçýklarla,
Sen uyanmýyorsun.. Duyuramýyorum içimin eriyiþini..
Sokak kuytularý karanlýk bu gece…
Hayat yok aðlamayý bilmeyen kaldýrýmlarýnda..
Sarhoþlarýn alkollü tükürükleri var parke taþlarýnda.
Benim hayatýmla oynamak isteyen sarhoþ tükürükleri…
Sen yine beni duymak niyetinde deðilsin!?
Iþýk yanýyor odanda, demir kapaklar aðma etmiþ gözlerimi
Sen duymuyorsun iþte taþ vuruþlarýmý,
Demir kapaklar benim aþkýmdan habersiz…
Ben aðlýyorum…
Bekçi düdükleri,
Aþkýmýn dramýný çalýyor…
Gözlerim bu dramýn sahte mutluluðunu,
Anlatmaya çalýþmakta.
Sana duyuramýyorum dram vapurunun kalkýþ düdüðünü,
Beyaz köpüklerini býrakýyorum sana, dram denizinin..
Onlara iyi bak,
Yýllar sonraki sen varsýn,
O, beyaz köpüklerde…
Sen… Dram vapurunun düdüðü,
Senin saçlarýn.
Suat TUTAK
O1. 02. 1966
SÖKE
Sevgi Bahçesi Þiir Kitabýndan- s,11