yýllarca dünürcü beklediler sevdiklerinden, kendilerine de yapýlsýn gelinbaþý dilediler yoldan her geçen ya sevdiði olsun ya da haber getirsin sevdiðinden dualarý kabul olup, sevdiðini görenler bakamadýlar, kaçýp saklandýlar sevdiði sað ya, gerisi saðlýk olsun..
“yücedað baþýnda yaðan kar idim• yaðdý yaðmur, güneþ doðdu eridim evel yarin sevdiceði ben idim þimdi uzaklardan bakan ben oldum”
“-sonra eller ne der” diye düþündüler filancanýn kendisine meyil verip, sevdiðini baþkalarýndan öðrendiler çoklarý kendine dünürcü gelindiðini “-hayýrlý olsun” dan sonra öðrendiler
“-indim havýz baþýna bir yar çýktý karþýma zevda nedir bilmezdim o da geldi baþýma gelemen ben, gidemen ben her gözele meyil, veremen ben aþ gollarýn sar boynuma üþüdüm, üþüdüm saraman ben”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.