Býraktým kendimi Hayatýn kucaðýna, Ne yar kaldý aklým da Nede mutluluk. Oysa ne kadarda Umutlu baþlamýþtý her þey. Sen ve ben Hiçbir þey düþünmeden Sarýlývermiþtik birbirimize. Saatler durmuþtu sanki An bu andý iþte, Dünya yýkýlsa Umurumuzda olmazdý. Ama öyle olmadý iþte Bir anda deðiþti her þey Ve sen gittin! Neden yaþanýr ki gitmeler Ayrýlýk niye vurur ki yüreði Kanarken açýlan yaralar Hüzün sararken kalbi Mutlumudur ki giden? Ondada var mýdýr bir yara izi. Kanar mý? onunda yüreði Ah! Bu gitmeler, Bu terk ediliþler Ýnan ki bir gün Ecelsiz Öldürecek beni… Ecelsiz Öldürecek beni…
ZALOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.