Yeniden Biz Olalım Utangaç Bakışlarımızda

Unutma sevdiceðim
Ellerin ellerimden gittiðinde
Büyüyecektir gerçek yalnýzlýðým!
Bebeðinin, çýplak geceyi yýrtan kör çýðlýðý
Tutkumun hýçkýrýklarýna karýþtýðýnda
Tükenecektir nefesim!...

Ýster misin, solsun
Gölgelerin gönlünde açan kýr çiçeklerim
Ve baþka bir dünyanýn þafaðýna uyansýn
Seni seven kalbim?
Ýster misin?

Gel, daðlarýn üstündeyken
Þemsiye tutalým alaca karanlýða
Ve yeniden kucaklayalým beyaz alevi,
Meydan okurken insanoðlunun sabrýna!

Eðer bir gün, olur da geri dönerse benliðimiz
Yeniden biz olalým utangaç bakýþlarýmýzda
Kaçarsa eðer nefesimizden bir nefes
Bölelim topraðýn uykusunu,
Yeniden uyanýlým gençliðin coþkusuna
O da olmazsa orta yaþ tutkusuna...

Bu kalp ve sallanan bu dallar
Ve o dallarýn ucundaki pembe-beyaz çiçekler
Bizden, bizim köklerimizden deðil mi?
Raks ettirebiliriz yeniden
Doðu’yla Batý rüzgarýný?...


07.04.2009
Rukiye Çelik



Sosyal Medyada Paylaşın: