falan-filana havasýmýþ , ve bir sürü ayrýntýlý haber akran, akraba, komþu, hýsým birbirine keþik eder yavaþ dokuyup altta kalana atký atýp, halýcý kýzlarda gün boyu ölümüne yarýþ her gün bir önceki günden farksýz týpatýp, güya yoðun lakin, yavan bir yaþayýþ... önce kýyý modeli bir uçtan, diðer uca sonra orta model, bir ona, bir buna. düðüm düðüm nakýþ düþer halýya derken asker yavuklusu düþüverir aklýna
“-karlý daðlar olmasaydý gýrmýzý gül solmasaydý ölüm Allahýn emri ya þu ayrýlýk olmasaydý
gara gazan gaynamasýn, atým cirit ounamasýn iki sene asger oldum nazlý yarim aðlamasýn
gýr atýmýn beli ince öldüm yari görmeyince gözlerime uyku girmez senden mekdip gelmeyince”
kahrýndan deðil, “-türküyü böyle yakmýþ” belki de onun gibi hasret çekenin biri
son alýnan mektup haftalar önce yazýlmýþ türküsü “gelmeyen yar mektubu”na yaþlar süzülür yanaklara göz pýnarlarýndan aþaðýya gönüller burulu-kalmýþ
bu türküye kimsecikler eþlik etmez sadece karasevdalýnýn sesi duyulur hasret çekenin içli sesi herkesin boðazýna bir þeyler düðümlenir, sadece düðüm atan ellerin sesi duyulur o da var gibi, yok gibi ha bire halý dokunulur
“hasdane önünde incir aðacý dokdur bulamadý bana ilacý baþtabib geliyor, zehirden acý garip kaldým yüreðime dert oldu anam dert oldu ellerin vataný bana yurd oldu anam yurd oldu…”
derin soluklar verilirken daha bir sert indirilir kirkit kadere inat dargýnlýklar iptal edilir hemen ýzdýraba ortak olunur, söyleyene, söyletene, türküye saygý duyulur,
mezarýmý gazýn bayýra düze yönümü çeviren sýladan yüze benden selam söylen sevdðinize baþýna koyu karalar baðlasýn gurbet elde galdým deye aðlasýn garip kaldým yüreðime dert oldu anam dert oldu ellerin vataný bana yurd oldu anam yurd oldu”
baþka bir kirkit sesi böler, düðüm atýlan tellerin sesini arada arada bir makas sesi arada bir kýrpýk atmak için seleye, ip almak için yumaklara arada bir atký geçmek için imeleðe, uruba uzanýr halýcý eller duyulmaz olur nefesleri
sonra bozar biri sukuneti “minarenin alt yaný altý da berber dükkaný tesgereli geliyor hacýlarýn osmaný minarenin alt yaný”
sonra hep birden katýlýr, tiz sesi gürleþtirirler gönülleri sevda yanýðý “tesgereli geliyor hacýlarýn osmaný gel osmanýnm gel”
çay demlenmez-içilir, aþ piþirilmez yenir radyo bir-kaç halý dokunan evde... bazen de halýcý kýzlardan türküler dinlenir
“gale galeye bakar ah galeden ganlar akar deliðannýlar durukan ihtiyara kim bakar hele beþiði þamdan yuvarlandý damdan keþke sevmez olaydým usandýrdý bu candan”
evliliði halýcý transferi bir baþka eve çocukluðunun bir kýsmýný da koca evi bilir
ve hayat devam ederdi böylece baba evinde ve koca evinde... evde hep evde...
halý dokunur, gelin olunur, ana olunur çoluk-çocuða karýþýlýr, yaþlanýlýr….
“halýyý ýrcat edenin …..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.