O mendebur suratlý köpeðin her sabah havlamasý yok mu? Saðýr olasým geliyor Gülþah... Saðýr olmayý dilediðim "baþka zamanlar" geliyor aklýma...
Dudaklarýndan dökülen o birkaç kelime, O birkaç zehr-i zakkum kelime Gülþah! Anlatýrken E’ nin "imkansýzlýðýný" -Ýmkansýzlýk- denen kelime ölüme bürünüyordu Anlatýrken ölümü yüzünde en üzgün ifadenle Güzelliðin kusuyordu üzerime kara toprak niyetine...
Hadi E’ den geçtim Annene ne oldu Gülþah? Ýlk kez gördüðüm bir ölüm karþýsýnda Ve Ben daha onsekiz yaþýndayken... Ayýrt edemedim Gülþah Ayýrt edemedim yaþayan ölülerin mi Yoksa Gerçek ölülerin mi daha fazla acýttýðýný? Bilemedim Gülþah,
B i l e m e d i m...
dilek
Sosyal Medyada Paylaşın:
d_i_l_e_k Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.