ANNE

Bir zamanlar hayat bana gülerdi
Etrafýmda dostlar vardýlar anne
Baþýma gelince yoksulluk derdi
Ne arayýp nede sordular anne

Ne geldiler ne de veda ettiler
Caným dediklerim bir bir gittiler
Sanki beni bir ateþe attýlar
Ne umut ne vefa verdiler anne

Ýnsanlar uðruna verdiðim emek
Böyle üç kuruþa deðmezmiþ demek
Ýsyaným var þimdi suçmudur sevmek
Eðilmedim ama kýrdýlar anne

Ölsem bile týnmaz senden baþkasý
Bu adýmý anmaz senden baþkasý
Kul Mehmed’im yanmaz senden baþkasý
Vefayý alnýndan vurdular anne.

Mehmet Koca
Sosyal Medyada Paylaşın: