bu yaþýma kadar
tokadýný yemediðim bir dost kalmýþtý...
hayat,
daha doðar doðmaz vurmuþ zaten
bizim gibilere tokadýný
arkasýndan okul yýllarý,
az tokat yemedik bu kafayla
býyýklar terlemeye
yeni yeni baþlarken de
bizim peder çýkardý ara sýra piyasaya...
onunda eli aðýrdý evvelallah!
aþktan da gün oldu nasibimizi,
dersimizi,
tokadýmýzý almýþýzdýr.
yüzüklerin yüzüme
nasýlda bir tokat gibi çarptýðýný
hala hatýrlarým...
ýssýz gecelerde
volta atarken
tabir-i caizse kapkaççýlardan da
okkalý tokadýmýzý yemiþizdir...
ama dost,
bu saydýðým bütün tokatlarý
tüm dertlerimi hafifletirdi her daim
peki ama ne oldu
dost bildik
can bildik
gardaþ bildik de ne oldu ...
öyle bir OSMANLI tokadý geldi ki
keþke diyorum
keþke,
....
diyemiyorum bile sana son sözümü ey dost!
...
keþke arkamdan vurmasaydýn
yanlýþ yapmasaydýn be dostum..
kim saracak þimdi benim
kapanmak bilmeyen yaralarýmý!!?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.