ASİ...!
Boþalttýn içini öfkeni kustun,
Bizi de kedine çatar mý sandýn?
Köprüleri yýktýn, kahýrla sustun,
Bunca sözü bize, batar mý sandýn?
Bu ne kafa tutuþ, bu nasýl isyan?
Nerede incelik, nezaket, irfan?
Dengeyi bu denli kaçýran insan,
Cennet kapýsýný açar mý sandýn?
Türbinlere oyna, halka þirin ol,
Ýltifatlar gani, þakþaklarý bol,
Önü aydýn, sonu karanlýk bu yol,
Can gözü görenler sapar mý sandýn?
Yarý yolda kalma yoldaþlarýnla,
Yanýlgýya düþme yandaþlarýnla,
Gereksiz döktüðün gözyaþlarýnla,
Kalbini Allah’a atar mý sandýn?
Beþeri aþklarýn en uç doruðu,
Hakikat baðýnýn ekþi koruðu,
Daha eteklerde biten soluðu,
Gönül daðlarýna çýkar mý sandýn?
Heba olup gitti yaptýðým çaðrý,
Ýçimde baþlattý bir buruk aðrý,
Sularým denize yaklaþtý gayri,
Irmaðý tersine akar mý sandýn?
Killi topraklarda, kuru sitilde,
Tavýna gelmeden dikilen gülde,
Daldan dala uçup, gezen gönülde,
Tevhit aþýsýný tutar mý sandýn?
Kalbin Süleyman’sa ten mezarýnda,
Canýn Yusuf ise Hak nazarýnda,
Allah sevdiðini, halk pazarýnda,
Ucuz bir bedelle satar mý sandýn?
Mümin; Muhammed’i hep örnek alýr,
Ondan hiç ayrýlmaz, onunla kalýr,
Böyle hiddet duyan, ne yüzle varýr?
Yakýp, yýkan; gönül yapar mý sandýn?
Nede yakýþýrdý o hoþ gerdanlýk,
Âlemler duyardý sana hayranlýk,
Tevhitle süslenmiþ, Baki bayramlýk,
Herkesin boynuna takar mý sandýn?
Sýrtýna derviþlik abasý giyen,
Yaratan yüzünden sevmeyi seven,
“Lâ” dan geçip giden,”Ýllallah” diyen,
Gölge varlýklara tapar mý sandýn?
Þekiller bozulur, renkleri solar,
En güzel bedenler toprakla dolar,
Türlü böcekler yer, yer sana doyar,
Her ölen huzurlu yatar mý sandýn?
Övünmek sadece Allah’a mahsus,
Yaralýya derki;”Konuþma sen sus,
Kaf daðýný aþan, Anka denen kuþ,
Dönüp de gayriye bakar mý sandýn?
26.06.07 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.