O CEVHER Kİ...

Aþkýn bâdesini içip, güllere yaslanýrken
Hakikatin özüyle, dilleri süslenirken

Bir muradýn ateþi, sarmýþtý etrafýný
Tamamladý içinde, zikrinin tavafýný

Çölleri yoldaþýydý, sancýlarýysa dostu
Yalýnlaþan bedene, giymiþti altýn postu

Çaðladý dilleriyle, vaktine bakmaksýzýn
Ses veriyordu dili, dilleri yýkmaksýzýn

Bîçârenin ruhunda, kanatlar çýrpýyorken
Zamanlar akrebiyle, yüzüne çarpýyorken

Tutulmuþtu çileye, derin inleyiþlerle
Seyretmiþti âlemi, sessiz dinleyiþlerle

Çözüldü bilinmezler, çýðlýðýn ökçesinde
Yaþýyordu muradý, gönlünün naðmesinde

Kordan yüklü gecede, neyler sýzýp akarken
Günlerin sancýsýný, birer birer yýkarken

Biriken hülyalardan, nur doðmuþtu geceye
Bir tutam sihir geldi, dilindeki heceye

Kýrmýþtý öfkesini, içindeki cevherle
Akmýþtý yollarýna, baþkalaþan hislerle

O cevher ki insaný, ýþýklara götürür
Iþýklardan ruhlara, ödülleri getirir

O cevher ki nur gibi, damlalarý yaðdýrýr
Erken solan fidana, güneþleri doðdurur

O cevher ki gizli fanuslarda kalmasýn
Aþk tüten yüreklerde, Yunuslar hiç solmasýn

Ömrün eteklerine, geniþ hülyalar açsýn
Yüreklerin cevheri, etrafa nurlar saçsýn


Sosyal Medyada Paylaşın: