SEVGİLİM ÇOK MESUDUM.
Sen olmasaydýn,Aþký bilmeden,yaþamadan ölecekmiþim.
Nerden bileyim hayatýn son baharýnda çok gülecekmiþim.
Gözlerine renk bulamadým caným ama bakýþýn ibriþim.
Göklerde ararken seni yerde buldum,sevgilim çok mesudum.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Þimdi aþktan kanadým,seninle göklere uçmak istiyorum.
Her geçen gün aþkýmý büyütüyorsun,seni çok seviyorum.
Haykýrýyorum çýlgýnlar gibi,en büyük aþk bizim diyorum.
Ayaklarým yere basmýyor bak caným,sevgilim çok mesudum.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Kollarýmda sabahla,benle uykularýn baldan tatlý olsun.
Ýpek saçlarýn baðrýmda, dokunma býrak,sereserpe kalsýn.
Bu aþký duyanlar kýskanmasýn,kendine bizi örnek alsýn.
Yüreðim durmuyor, kaynýyor seninle,sevgilim çok mesudum.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Gül yüzlüm;güzelim;asýlmasýn yüzün,aðrýmasýn kollarýn.
Dikensiz güllerle bezensin aþkým; bana geldiðin yollarýn.
Dudaklarý uçuklasýn; nazarcý, bizi kýskanan ellerin.
Ben bu aþka kanamadým,doyamadým,sevgilim çok mesudum.
Orhan Semiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.