Zaman, kan revan günlerin arasýndan süründürerek büyütüyor bizi Takvim yapraklarý çoðalýyor içimizde tepeleme.. Ne zaman cesaret edip baksam geriye, Deniz gözlü kahramanýna takýlý kalýr gözlerim, Sudan bir hikayenin.. Takýlý kalýrým çaresiz sessizliðine..
Emzikli bebelerin kýna kokulu analarý gibi, sahipkar bir aþinalýðýn en derin izleriyle yalnýzlýðý basarýz koynumuza..
Rotasý sapan gemiler gibi yiteriz Iþýða kör olan karanlýklara.. Sessizce aðlarým o vakit, Deniz gözlü kahramana..
Umudun var mý hala..
Ne zaman düþsen aklýma, aðlar koynumdaki çaresizliðim.. Hiç bir þey sen kadar az gelmez bana.. Bütün yaralarýmý kapamaya çalýþsam da, Kanarsýn en hassas yerden..
Sahiplik ederiz, esmer ve ýþýksýz þehirlere.. Terk edilmiþ evlerin pencere diplerine sinince, Hikayeni anlatýr yaðmur, senin sesinden..
Katlettiðim hayallerim meydan okur aklýma.. Geride býraktýðým ne varsa, Yalnýzlýktandý oysa.. Her gün biraz daha..
Gömülürüz tarih gibi.. Biraz eski.. biraz yeni..
Hani olurda, solarsa gözlerinin mavisi, Öyle zamansýz.. öyle imkansýz özlersen beni, Sýký sýký sarýl koynundaki yalnýzlýða.. Sonsuza kadar olmasam da yanýnda, Týpký ben gibi, o hep muhtaç sana..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Derin.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.