Hep soruyorum kendime; beni böyle býrakýp gitmeni afedebilecek miyim? Sen býrakýp gittin oysa ben yersiz, yurtsuz hep gezdim sýðýnacak bir yer kuþlar gibi çalý, çýrpýdan yapýlmýþ bir yuva aradým rüzgarýn esipte daðýtmayacaðý bir kuþ yuvasý. Her rüzgar esiþinde her yaðmurda, her karda yuvadan düþtüm kýrýldý kanadým, kolum ben anladým ki çok çileli bir kulum. Yýllar boyu kendi kendime sordum bir gün seninle kesiþirse yolum beni affet desen de affedebilecek miyim? Tanrý katýnda günahkar bir kulsun tanrýna yalvar seni iyilikler yoluna dualarýný kabul ederek koysun ben senin için kimim beni affet desen de affedebilecek miyim?
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.