Aðlayan saçaklarýn yaþlarý
Sokaklarda doluþmuþ
Karamsar düþünceler çevrelemiþ beni
Sýra sýra dizilerce oluþmuþ
Çürümüþ, erimiþ, kokmuþ
Gökyüzü, çýldýrmýþ bu gece…
Bulutlar örtmüþ yýldýzlarý mehtabý
Yýkamakta yeryüzündeki günahlarý
Sevgileri boðarcasýna çöreklenmiþ karanlýk
Evlerde dile gelmiþ acý ile mutluluk
Güller yapraklarýn ardýna gizlenmiþler
Dikenleri ise sinelerine çekmiþler
Sokak lambalarý sevdalýca, aðaç olmuþlar..
Boyun büküp, direklerde sallanmýþlar
Evlerse ölü ýþýklarla, derin uykuya dalmýþlar…
Gecekondularsa, yaþamlarýný Allah’a býrakmýþlar,
Unutulmuþ sanki yaþayanla, yaþamýþlar..
Oysa bakýn;
Göðün dibi delinmiþçesine,
Sokaklarca sular uzamýþ, yýðýlmýþ
Kimin haberi var ki?
Sular çamura, çamur yaþama karýþmýþ…
17. 12. 1979
Suat TUTAK
Saat: 22.05
SÖKE