Az Ötede
Senden az ötede indim.
Adým adým titredim, sökülürken düþlerim
Rüyalarým, yalpaladý Ýstanbul.
Sokaklarýnda her cinayeti,
Cani gibi izledim
Neden Ýstanbul neden?
Sevdiðim az ötede,
Kalbimi gömerken esirliðin baðrýna
Salyalý bir dudaða deðdi ölümüm.
Zincirleniþ bu muymuþ, Ýstanbul ?
Kaldýrým taþýnda dimdik akýtmak gözyaþýný
Bu muymuþ,
Bir filozof doðurmak bir anda?
Ýçtim Ýstanbul,
Bir yudum çektim, yýktým harami evlerini
Bir deprem verdi dualarým
Hadi dedim tüm teröristlere
Bin ölümlü intihar edeyim
Olmaz mý?
Çýldýrýþ taylarý sokaklarýný yaðmalarken
Haramilerim beynimden boþalýr parþömenlere
Hem mecnun hem hunhar öpülüþün
hem de az ötemde gömülen düþlerim
Ey, Ýstanbul!
Kanýmý çekerken güneþin,
Elbet akacaðým topraðýna.
Belki dolu, belki kar, belki yaðmur bedenimle
Her köþende ben olacaðým
Çiçeklerin beni kokutacak
Her çimeninde ben
Cami avlularýnda þakýrdarken
Gözüne düþeceðim
Ýstanbul
Aðlayacaksýn aldanýþýmýn az ötesine
Az ötelerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.