Nokta
Ýçimde taþýrken, senin sevgini,
Bir ilahtýn bende, benim taptýðým.
Bir sönmez alevdin, yakmýþtýn beni,
Uðruna saraylar, hanlar yaptýðým.
Hayalimdin benim, sevgilimdin sen,
Kalbimde yaþadýn, sen yýllar yýlý.
Þimdi düþündüm ki, sen böyle birden,
Sanýrým hakettin, bu ayrýlýðý.
Beni sevdin sandým, demek aldandým,
Demek ki ben seni, her gün incittim.
Demek ki ben boþu boþuna yandým,
Demek ki ben seni, rencide ettim.
Aþka nokta koydum, sevemem artýk,
Seni bunca yýldýr, boþa sevmiþim.
Hayallerim üzgün, düþüncem çarpýk,
Sana ben sevgimi, boþa vermiþim.
Bu kaçýncý nokta, bilemem ama,
Eminim bu sefer, son nokta olur.
Artýk bundan sonra, gönül baðýma,
Bir baþka misafir, çok zor bulunur.
Mehmet Ali Çýbýklý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Çıbıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.